Герб горада Ліды, наданы 17 верасня 1590 г.
Abele (lit. Abelai), miasteczko w pow. jezioroskim, blisko stacji kolei tejże nazwy - 1300 mieszkańców. Kościół parafijalny. Zarząd gminny Abelski.
Abramowsk, wieś i dobra z pięknym domem rezydencjonalnym oraz prześlicznym ogrodem i obszernemi cieplarniami, własność Wilh. hr. Platera, w pow. trockiui, gub. wileńskiej. Do st. koi. Jewje 10 w. i do Trok 21 w.
Adamaryn, folwark w gubernji mińskiej, w pow. mińskim-miejsce urodzenia w roku 1834 znakomitego przyrodnika, Benedykta Lybowskiego.
Agłona, m ko pow. dyneburskiego, gub. witeb. o 9 mil od Dyneburga, o 4 i pół od Krasławia, blisko Ruszony. Miasteczko małe, z kościołem i klasztorem Dominikanów. W kościele ołtarz loretański z obrazem Matki Boskiej, łaskami słynącym i zupełnie do trockiego obrazu podobnym. Kościół ten założony był pierwotnie w lesie jodłowym (po łotewski]: aglenia); i stąd nazwę otrzymała cała osada. Parafja katolicka dekanatu dolno-dyneburskiego, dusz 4,327. Kaplice w Abenmujży i Laudaniszkach. Od 1826-36 zjeżdżali się do Agłony chorzy dla picia wody siarczącej, której źródło widać potem straciło własności lecznicze.
Anciszki, m-ko p. poniewieskiego, gub. kow. 176 mieszkańców, przeważnie żydów. Anciszki-należą w całości do majątku Pousłow Rossochackiego. Kościół drewniany, fundowany w roku 1783 przez Kozakowskiego, w r. 1814 spalił się, a w r. 1839 został odbudowany przez Kaliksta Rossochackiego i parafjan. Anciszki dawniej w XVI wieku majątek i miasteczko Ancewiczów, później Błusiów i nakoniec Kozakowskich. Po eksdywizyi Kozakowskich w r. 1832 przeszło do Domejków, a od tych do Rossochackich. Połączone telefonem z Poniewieźem, od którego 30 wiorst. Najbliższa stacja kolejowa Kiejdany o 28 wiorst, a pocztowa Remigoła o 6 wiorst, Parafjan około 2000.
Annopol, piękne dobra ziemskie nad rzeką Ptyczem, powiat miński, o 25 wiorst od Mińska-litewskiego, niegdyś Chaleckicli, od połowy XIII wieku przez wiano Anny Roleckiej przeszedł do książąt Radziwiłłów, obecnie jest własnością spadkową sukc. Adama hr. Krasińskiego, ordynata Opinogórskiego. Do roku bieżącego 1908 był tu starożytny, bodaj z wieku XII kościół drewniany w stylu barokowym, z grobami-późniejszych dziedziców książąt Radziwiłłów. Świątynia ta obecnie została rozebraną, i buduje się nowa z muru kosztem dziedzica, okolicznych obywateli i parafjan, pod dyrekcją gorliwego proboszcza ks. Józefa Zelby.
Antopol, m-ko w pów. Kobryńskim gub. grodź., w odległości 29 w. od Kobrynia przy trakcie do Pińska. Kiedyś była tu kaplica katolicka, należąca do parafji w Horodcu. Urząd gminny i mieszczański, cerkiew, kilka garbarni i olejarni. Ludność w części żydowska, dość zamożna.
Aukaim (Onkajm lub Aukeu), odwieczna warownia nad Dubissą w pow. rosień. gub. kowieńskiej, na wyniosłej górze (pilkalni). O warownię tą daremnie kusiły się kilkakrotnie zastępy krzyżackie, i poprzestały na paleniu i łupieniu miasteczka Betygoły, leżącego poniżej, w wiekach XIII i XIV. Dziś pozostały tylko nieznaczne ślady.
Aula, gub. Witebska, pow. dyneburski, osada. Dawne dobra koronne. Kościół parafjaloy pud wezw. Maryi Magdaleny, fundowany w 1626 r. przez Al. Gąsiewskiego, wojewodę smoleńskiego.