Герб горада Ліды, наданы 17 верасня 1590 г.
ЗЬМЕСТ
Залатыя кроплі. Алег Аблажэй 5
Беларуская традыцыя ў гістарычным лёсе Вільні 7
Вільня яднае народы 9
У пошуках беларускай душы Вільні 13
Ад мінулых вякоў да нашага стагодзьдзя 17
Першыя хрысьціянскія сьвятыні Вільні 19
Старажытныя помнікі віленскай архітэктуры 22
Сядзіба першадрукара Франьцішка Скарыны 28
Па сьлядох Льва Сапегі 31
Вялікакняскія замкі 38
Вандроўка на Антокапь 40
Базыльянскія муры 48
Пад маскоўскім прыгнётам 54
Яська-гаспадар з-пад Вільні 58
Разьвітаньне з даўніной 62
На пачатку дваццатага стагодзьдзя 67
Па сьцяжынах Цёткі 71
"Наша Доля" 74
Па шляхох "нашаніўскай пары" 77
Друкарні й выдавецтвы 88
Бібліятэка Барыса Даніловіча 91
Дом на Віленскай, 33 94
Янка Купала й ягоная "Паўлінка" 96
Радзіма жонкі Якуба Коласа 100
Міжваенная пара ЮЗ
Зноў у Базыльянскіх мурох 106
Ад Вастрабрамскай вуліцы да Катэдралыіага пляцу 111
Тут жылі беларускія дзеячы 120
Грамада й іншыя беларускія арганізацыі 126
Вяртаньне на Завальную вуліцу. 132
Па сьцяжынах старых могілкаў. 136
Часы ваеннага ліхалецьця 141
Плян Вільні 146
Пералік аб'ектаў, якія разглядаюцца ў тэксьце 147
Імянны паказьнік 152
Луцкевіч Лявон "ВАНДРОЎКІ ПА ВІЛЬНІ" Вільня, 1998
Тэкст апрацаваны й падрыхтаваны да друку рэдакцыйнай суполкай у складзе: Л. Кароль, А. Мінкін, Г.Шмідт
Фатаздымкі В.Харчанкі, В.Савинкова, В.Бальчуціса, А.Кунчуса, М.Сакалаускаса
Малюнкі А. Аблажэя Плян гораду склалі С. Харэўскі, В. Шмідт
Набор і вёрстка Т.Шмідт
Выдавецтва Таварыства Беларускай Культуры ў Літве "Рунь"
Zygimantqg. 12-3,2001 Vilnius, Lietuva
Друкарня UAB "Matrica" Zalgiriog. 108,2645 Vilnius Замова 370 Наклад 1000 Кошт па дамоўленасьці
ЛЯВОН ЛУЦКЕВІЧ (1922-1997) паходзіцьзь сям'і аднаго з пачынальнікаў беларускага нацыянальнага адраджэньня Антона Луцкевіча. Скончыу Віленскую Беларускую Гімназію й тэхнічны ліцэй. Падчас другой сусьветнай вайны працаваў настаўнікам у Радашкавічах і Баранавічах. Пасьля вайны на 10 гадоў быў кінуты за гулагаўскі дрот на Калыме. У Вільню вярнуўся пасьля хрушчоўскай "адлігі" і болей не пакідаў яе да канца жыцьця. Лявон Луцкевіч быў адным зь першых ініцыятараў адраджэньня беларускага культурнага жыцьця ў Вільні напрыканцы 80-ых гадоў. Публікаваўся ў літоўскім і беларускім друку, браў актыўны ўдзел у стварэньні беларускай прэсы ў Літве. Быў аўтарам беларускіх перадачаў на Літоўскім радыё й на радыё "Свабода". Самым гарачым захапленьнем Лявона Луцкевіча была Вільня. "Вандроўкі па Вільні" вынік гэтага пачуцьця й той вялікай працы, якую ён зрабіў дзеля вывучэньня гісторыі беларускай Вільні. На жаль, лес не дазволіў аўтару ўбачыць свае досьледы ў выглядзе асобнай кнігі. У канцы 1992 г. скарочаны варыянт "Вандровак" быў надрукаваны ў № 12 часопісу "Нёман" пад загалоўкам "Вільня". На гірацягу 1993-1994 г.г. усе тэксты "Вандровак" былі ў аўтарскім прачытаньні перададзеныя праз радыё "Свабода", а асобныя фрагмэнты ў радыёперадачах Беларусі й Літвы.