Ганчары. Свята-Пакроўская царква ў Ганчарах была пабудавана ў 1774 г. падскарбіем Вялікага княства Літоўскага Іосіфам Салагубам [1]. У ХІХ ст. каля царквы ўзвялі званiцу.
Візітацыя 1792 г. адзначае, што парах Ганчарскай царквы Марцін Старынскі меў дарагі і ганаровы стол з шуфлядамі, прычым кожная шуфляда мела па мініяцюрнаму замку [2].
У XIX ст. ад мясцовых жыхароў было запісана паданне, што ў дзвюх вярстах ад сучаснай царквы, пры безназоўным раўчуку стаяла старая царква, і ў ёй знаходзіўся цудатворны абраз, нібыта вывезены ў Маскву. Сяляне паказвалі таксама і іншае месца, дзе стаяла царква - недалёка ад урочышча "Царкоўшчына" і сенажаці "Папоўшчына" [3].
Свята-Пакроўская царква ў Ганчарах дзейнічае да нашага часу і знаходзiцца ў добрым стане. Праведзены яе касметычны рамонт.
Царква абвешчана помнiкам архiтэктуры народнага драўлянага дойлідства. Яна стала правобразам для Свята-Елісееўскай царквы ў вёсцы Мінойты, пабудаванай ў 1997 г.
[1] Материалы для географии и статистики России, собранные офицерами генерального штаба. Виленская губерния. СПб., 1861. С. 550.
[2] Лісейчыкаў Дзяніс. Штодзённае жыццё ўніяцкага парафіяльнага святара беларуска-літоўскіх зямель 1720-1839. Мінск, 2011. С. 88.
[3] Труды Виленского отделения Московского предварительного комитета по устройству в Вильне IX Археологического съезда. Отдел II. Вильна, 1893. С. 97.