Od samego powstania Klub Miłośników Kultury Polskiej im. A. Mickiewicza położył główny nacisk na rozwój polskiego szkolnictwa na terenie Ziemi Lidzkiej. Cała działalność Zarządu była swoistym przygotowaniem terenu pod polską oświatę. Już na początku 1988 r. odbyło się pierwsze spotkanie władz Klubu w składzie Teresa Siemionowa, Kazimierz Choder, Aleksander Kołyszko i przedstawiciela obwodowego Kuratorium, lidzkiego Kuratora p. A. Mazowki i III sekretarza partii Siewizdrał. Po raz pierwszy Polacy postawili problem nauczania języka ojczystego. Niestety w słuszności takiego postulatu musieliśmy pokonywać także bierność i obojętność naszych Polaków. Nawet członkowie Klubu nie od razu poparli tę potrzebną inicjatywę.
Nauka języka ojczystego ruszyła najpierw jako działalność KMKP im. Adama Mickiewicza poprzez organizowanie własnego kółka w nieprzystosowanym do tego pomieszczeniu Klubu "Energetyk". Pierwszą nauczycielką, która podjęła się tego trudu była p. Weronika Kuryło, wówczas już emerytowana nauczycielka nauczania początkowego. Następnie, dzięki zbiegu sprzyjających okoliczności, nauka została przeniesiona do Domu Pionierów (dziś Dom Twórczości Uczniów) i do dnia dzisiejszego jest on jednym z najważniejszych centrów nauki języka polskiego w Lidzie.
Władze oświatowe były świadome tego, że nauka języka polskiego wcześniej czy później będzie wprowadzona do szkół w tej lub innej formie. 6 marca 1989 r. został ogłoszony nabór nauczycieli, którzy w jakimś stopniu znają język polski w celu dokształcenia na kursach, a następnie do prowadzenia nauki w kółkach. Już w następnym (1989/90) roku szkolnym naukę języka polskiego podjęło 1057 uczniów w dwunastu szkołach miasta (we wszystkich oprócz nr 2, 6, 12). W tych szkołach oraz Domie Pionierów działało 47 kółek, w których pracowało 13 nauczycieli: Daszkiewicz Lucyna, Kachnowicz Janina, Kołduszko Iwona, Krukowicz Teresa, Kuryło Weronika, Łukaszewicz Leonida, Siliwonczyk Lucyna, Maskiewicz Stanisław, Szymul Maria, Teżyk Teresa, Wincza Aleksandra, Witukiewicz Jadwiga, Żukowska Eugenia. Brakowało podręczników, nauczyciele wykorzystywali wszystko, co udawało się zdobyć, m. in. polskie, litewskie, ukraińskie.
W następnym roku szkolnym 1990/1991 język ojczysty uczyło 730 uczniów w różnych formach pozalekcyjnych i w 1 klasie z językiem polskim jako przedmiotem obowiązkowym w szkole nr 10. We wszystkich szkołach oprócz 2 i 6 pracowały 42 kółka i fakultety w których nauczało 15 nauczycieli.
Powstanie pierwszej klasy z nauką języka polskiego jako przedmiotu zainicjował nauczyciel szkoły nr 10 Stanisław Maskiewicz. Powołanie tej klasy to było w pierwszym okresie chodzeniem po domach i namawianiem rodziców do posyłania dzieci na naukę języka ojczystego. Bardzo wymowne są zmiany na liście chętnych do nauki języka polskiego: przed rozpoczęciem akcji 7 osób, 15 maja - 31, po zebraniu rodziców 19 maja - 27, na początek roku szkolnego - 20. Te liczby pięknie odzwierciedlają nie tylko stan świadomości narodowej lidzkich Polak?w, ale także nastawienie i ukierunkowanie pracy władz oświatowych. Decydującą fazą zmagań za powołanie tej klasy było zebranie 19 maja 1990 r. A o to jak opowiadał o nim p. Stanisław Maskiewicz w "Ziemi Lidzkiej" nr 2/3/1990: "Wiedziałem, że na zebraniu będzie walka o los polskiej klasy. Zaprosiłem więc na nie członków Zarządu Miejskiego PSKO panów: A. Siemionowa, M. Chwojnickiego, T. Komincza (pan K. Choder (prezes oddziału - przyp. red.) powiedział mi wtedy, że nie ma czasu). Jestem wdzięczny tym ludziom. Tylko dzięki nim wygraliśmy walkę o tę klasę."
W roku szkolnym 1991/1992. Powstali dwie pierwsze klasy i jedna druga z nauką języka polskiego jako przedmiotu obowiązkowego w szkole nr 10 (jak i poprzednio dużo popracowali nad powołaniem tych klas Henryk Sienkiewicz i Stanisław Maskiewicz) oraz pierwsza klasa w szkole nr 16, nad powołaniem której pracowali Zbigniew Cydzik, Aleksander Kołyszko. Nadal dużą popularnością cieszyły się kółka języka polskiego w Domie Pionierów prowadzone przez Weronikę Kuryło, Grażynę Markiewicz, Jadwigę Witukiewicz, w których uczyło się 180 dzieci.
Ważnym czynnikiem pomyślnego rozwoju polskiej oświaty pozostawało pozytywne nastawienie władz oświatowych oraz dobre przygotowanie kadry nauczycielskiej. Nowopowstała organizacja polska Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lidzkiej zainicjowała zacieśnienie kontaktów między pracownikami oświaty Lidy i Lublina. W dniach 30. 11. - 2. 12. 1991 r. w Lublinie przebywała delegacja Lidzkiego kuratorium z kuratorem p. A. Mazowką na czele. W trakcie rozmów w Kuratorium Oświaty i Wychowania w Lublinie oraz w Zarządzie Solidarności Nauczycielskiej omówiono współpracę na 1992 rok. Rezultatem tej pierwszej wizyty stały się kursy metodyczne dla nauczycieli zorganizowane razem z nowopowstałym Polonijnym Centrum Nauczycielskim w Lublinie w trakcie wakacji zimowych oraz w Lidzie w czasie wakacji wiosennych. Później została podpisana umowa o stałej współpracy w dziedzinie oświaty między Lidą a Lublinem.
W następnym 1992/93 roku szkolnym do grona szkół, gdzie jest wykładany język polski jako przedmiot dołączyła się szkoła nr 11 (dwie klasy pierwsze), znajdująca się pod opieką TKPZL. W tych szkołach wykładają Swietłana Urbanowicz, absolwentka studium nauczycielskiego w Zamościu (szkoła nr 10), Zofia Straczyńska (szkoła nr 11), Halina Bienkiewicz (szkoła nr 16). Ogólna ilość dzieci uczących język polski w latach 1992 - 1996 ukształtowała się na poziomie 1100 dzieci, ale w roku 1996/97 zmniejszyła się. Jaka była przyczyna tego? Na pewno spadła euforia pierwszych lat i zmniejszyła się ilość dzieci uczących język polski w formach nieobowiązkowych, co jest obserwowane we wszystkich szkołach. Natomiast rośnie liczba dzieci uczących język ojczysty w trybie obowiązkowym (z 242 w 1992 r. do 381 w 1997 r.). Uważny obserwator, badając tabelę nauki języka polskiego (p. Anex 1.) stwierdzi zanik takiej formy nauczania w szkole-gimnazjum nr 7 oraz zmniejszenie liczby dzieci uczących język polski jako przedmiot w szkole nr 16. W gimnazjum ta forma nauki nazywa się obecnie kursem specjalistycznym. W szkole nr 16 zostało zlikwidowane kilka klas z nauką języka polskiego jako przedmiotu po szkole początkowej (po 4 klasie) oraz nie powstały kolejne pierwsze klasy. Porównajmy informacje administracji szkoły nr 16 na rok szkolny 1994/95 - "język polski jako przedmiot wykłada się w klasach 1D (21 uczni), 2I (25), 2K (21), 3E (24), 3D (26), 4Z (26)" oraz 1997/98 - "język polski jako przedmiot wykłada się w klasach 2G (22 uczniów), 5K (20), 6D (26), 7Z (25)". Ten przykład po raz kolejny potwierdza konieczność szczegółowej i ciągłej opieki polskich organizacji społecznych za powstawaniem nawet do takiej akceptowanej przez rodziców formy nauczania języka ojczystego. Chociaż szkoła nr 16 jest pod opieką oddziału ZPB, we wrześniu 1996 r. w celu powstania i uratowania klasy polskiej interweniował prezes TKPZL A. Kołyszko oraz członek Zarządu TKPZL T. Komincz.
Rozwój polskiej oświaty nieuchronnie prowadził do powstania klasy z wykładowym językiem polskim. Taką próbę podjęli członkowie Związku Polaków w Lidzie latem 1992 r. Ta próba niestety nie udała się, o co zostali oskarżeni członkowie TKPZL, zwłaszcza p. W. Staniewicz za tekst pt. "Nauczanie bez ambicji" w lokalnej gazecie. Tekst ten wywołał burzliwą dyskusję w Zarządzie TKPZL i został dezaprobowany, jako szkodliwy, nie odpowiadający interesom Polaków i organizacji. Zarząd nie podjął żadnych kroków dyscyplinarnych wobec p. Staniewicza, uważając ten tekst za prywatną opinię nauczyciela Staniewicza (jak było podpisane w piśmie), a każdy z członk?w Zarządu miał w pamięci niedawne wydalenie ich ze Związku Polaków za posiadanie własnego zdania. Tekst ten został bardzo umiejętnie wykorzystany przez władze ZPB dla szkalowania Towarzystwa. Stanowisko TKPZL w sprawie szkoły polskiej zostało zawarte w tekście pt. "Polska szkoła w Lidzie" prezesa Aleksandra Kołyszko w nr 10 "Ziemi Lidzkiej" (grudzień 1992 r.) oraz w tekście "Witaj, polska szkoło" Aleksandra Siemionowa ("Z. L." nr 11 maj 1993 r.; "Głos znad Niemna" ). Postulaty i rozważania z tekstu "Polska szkoła w Lidzie" są aktualne i dzisiaj.
Polska szkoła narodowa powinna być przede wszystkim konkurencyjna wobec obecnie istniejących szkół białoruskich i rosyjskich. Poziom wiedzy, jaką będą wynosić z niej absolwenci, powinien być na tyle wysoki, by mogli oni po jej ukończeniu dostać się na studia zarówno w republice, jak i poza jej granicami.
Kolejnym ważnym problemem jest brak środowiska językowego. Trzeba otwarcie powiedzieć sobie, że w Lidzie pozostało mało rodzin polskich, w których na co dzień rozmawia się po polsku. Wszyscy dobrze wiemy, co znaczy, gdy dziecko przychodzi dobrze przygotowane do nauki: umie już czytać, liczyć, pięknie rozmawiać. Dla polskiej szkoły jest to potrzebne podwójnie, ale niestety, u nas tego jeszcze nie ma. Nie ma jeszcze nawyku do rozmowy po polsku w domu, na spotkaniach towarzyskich czy też na ulicy. Nawet w szkole początkowej nauczyciel języka polskiego nie może oczekiwać pomocy ze strony rodziców.
Następna sprawa to lokalizacja tej szkoły. Szkoły w osiedlach z intensywnym budownictwem mieszkaniowym są przepełnione, a zajęcia prowadzi się na kilka zmian. Dlatego też, by nie komplikować sytuacji jeszcze bardziej, taka szkoła powinna być zlokalizowana w centrum miasta, aby dzieci ze wszystkich dzielnic mogły wygodnie do niej dojechać. Sytuacja w szkołach położonych w centrum Lidy jest nieco lepsza. Polska szkoła nie powinna być duża - na początek maksimum dwie klasy w jednym roku. Będzie to dawało gwarancję stworzenia tak potrzebnego środowiska językowego. Oczywiście optymalnym rozwiązaniem byłoby powstanie polskich szkół w każdym osiedlu, co dawałoby w efekcie 3-4 szkoły polskie w Lidzie, a następnie najzdolniejszych uczniów przenosiłoby się do mniejszej szkoły w centrum miasta. W ten sposób powstała by polska szkoła elitarna.
Nie mniejszy problem jest z kadrą pedagogiczną. Wykwalifikowanych nauczycieli języka polskiego obecnie nie brakuje, nie ma natomiast nauczycieli-fachowców z dziedziny nauk ścisłych.
Nie rozwiązanie ww. problemów spowodowało, że pierwsza klasa polska powołana do życia z dniem 1 września 1994 r. nie była kontynuowana w następne lata. Praktycznie co roku powstawały napięcia pośród rodziców w związku z niewiadomą przyszłością tej klasy. W 1997/98 roku szkolnym w 4 klasie wprowadzono naukę matematyki w języku białoruskim. Ta klasa stała się bardzo wygodnym negatywnym przykładem dla władz oświatowych w Lidzie dla odstraszania i na pewno na najbliższe lata stanie się przyczyną nie powołania szkoły polskiej w mieście. Wygląda na to, że lepiej byłoby nie powoływać tej klasy. Klasa ta mogła stać się dobrą bazą współpracy polskich organizacji. Pierwszy krok został zrobiony w maju 1995 rok gdy TKPZL i ZPB wspólnie zorganizowały wycieczkę do Nowogródka.
Ważną sprawą dla powstania polskiej szkoły jest jak najwcześniejsze rozpoczęcie nauki języka ojczystego. Od 1992 r. organizuje się nauka języka polskiego w przedszkolach: 1992/93 r. przedszkola nr 8, 15, 18,23,34,36; 1994/95 r. - nr 15, 17, 23, 24, 25, 34, 35, 37; 1996/97 - nr 2, 17, 20, 22, 23, 24, 25, 27, 37, 39; 1997/98 r. - nr 17, 22, 23, 25, 30. Wykładają w przedszkolach w większości sami wychowawcy, czasami za naukę płacą rodzice. W marcu 1994 r. oddział ZPB zorganizował seminarium dla wychowawców przedszkoli, a w listopadzie 1996 r. podobne seminarium dla pracowników przedszkoli z rejonu zorganizowało TKPZL.
Naukę języka polskiego w wiejskich szkołach lidzkiego rejonu rozpoczęto w 1989/90 roku szkolnym, o rok później niż w mieście. Tego trudu podjęły się nauczycielki Teresa Korejwo w Bielewiczach, Anela Sołowjowa w Ditrykach, które pracują nieprzerwanie do dnia dzisiejszego oraz Janina Śnieżko, Halina Siniakowa, Jan Ławrukiewicz, Gienadij Zmitrowicz. Poczynając z 1990/91 roku szkolnego ilość uczących się ukształtowała się na poziomie około 400 dzieci. Dużym problemem nauczania języka ojczystego na wsi jest podeszły wiek nauczycieli (Anela Sołowjowa przepracowała w szkole 39 lat, Teresa Korejwo - 31, Teresa Bancewicz - 32) oraz brak obowiązkowych form nauczania. Lidzka wieś jeszcze czeka swego wykształconego nauczyciela języka polskiego i wzmożonej aktywności polskich działaczy.
Ważną dziedziną działalności polskich organizacji stało się dokształcanie nauczycieli języka polskiego, zwłaszcza na początkowym etapie, gdy większość nauczycieli nie miała specjalistycznego wykształcenia. Pierwszymi jaskółkami były nauczycielki z Łomży Danuta Zawadzka i Donata Lemańska, one uczestniczyły także w niedzielnych spotkaniach z dorosłymi i młodzieżą. One odkryły pierwsze stronice polskiej literatury pięknej. Po powstaniu TKPZL ono wzięło sprawę organizacji kursów metodycznych na swe barki. Następnymi byli lublinianie i metodycy z Koszalina. Przez kilka lat przyjeżdżali do nas, dzielili się swoimi doświadczeniami w pracy z młodzieżą, nowoczesnymi poglądami, nowościami w zakresie nauki i wychowania. A ile dostarczono materiałów dydaktycznych! Ile kaset wideo!
Biorąc pod uwagę potrzebę kształcenia dobrej kadry TKPZL podjęło w 1992/93 roku szkolnym udaną próbę organizowania nauki języka polskiego w Liceum Pedagogicznym w Lidzie. Jedna z pierwszych absolwentek wice-prezes ds. szkolnictwa Janiny Maciuk Sabina Bartoszewicz obecnie wykłada język polski w Brzozówce. Następna grupa skończy naukę w bieżącym roku szkolnym.
Stare przysłowie mówi, że gdy się powiedziało A, należy powiedzieć B. Jeżeli chce się odradzać kulturę polską na Białorusi, należy robić to wielotorowo. Nie wystarczy od czasu do czasu zaśpiewać polską piosenkę czy też zorganizować uroczystości z okazji polskich świąt. Jeżeli się jest świadomym Polakiem i jeszcze chce się uchodzić za takiego, to należy również dbać o to, by samemu używać języka narodowego na co dzień w domu i w szkole i przede wszystkim zapewnić swojemu dziecku nauczanie w tym języku.
Annex 1. Miasto Lida. Nauka języka polskiego
1992/93 | 1993/94 | 1994/95 | 1995/96 | 1996/97 | 1997/98 | |
nr 1 | 41 | 41 | 15 | 25 | 23 | 36 |
nr 3 | 16 | --- | 15 | 15 | 22 | 11 |
nr 4 | --- | 20 | 14 | 14 | 14 | 42 |
nr5 | 60 | 60 | 51 | 27 | 28 | 28 |
nr 7 kółko
jako przedmiot |
75
25 |
79
50 |
117
22 |
57
11 |
44
--- |
45
--- |
nr 8 | --- | --- | 32 | 43 | --- | 19 |
nr 9 | 103 | 69 | 60 | 82 | 91 | 48 |
nr 10 kółko
jako przedmiot |
53
88 |
68
125 |
54
136 |
15
150 |
---
161 |
---
177 |
nr 11 kółko
jako przedmiot |
157
46 |
74
71 |
9
92 |
15
89 |
15
91 |
8
111 |
nr12 | 20 | 28 | 58 | 35 | --- | --- |
nr 13 | 75 | 46 | 43 | 87 | 102 | 78 |
nr 14 | 86 | 54 | 35 | 38 | 35 | 31 |
nr 15 | 82 | 20 | 11 | 12 | 15 | --- |
nr 16 kółko
jako przedmiot klasa polska |
30
83 --- |
64
123 --- |
58
143 13 |
13
140 13 |
52
96 13 |
19
93 13 |
nr 17 | --- | --- | 34 | 92 | 64 | 22 |
Dom Twórczości | 75 | 176 | 107 | 144 | 96 | |
Centrum Turystyki | --- | --- | --- | --- | --- | 46 |
Razem jako przedmiot | 242 | 369 | 393 | 390 | 348 | 381 |
Razem | 1115 | 1168 | 1119 | 1117 | 866 | 923 |
Annex 2. Miasto Lida. Lista nauczycieli języka polskiego
Nazwisko, imię | szkoła | czas pracy | wykształcenie |
|
nr 12
nr 14 |
1990/91 - 1995/96
1996/97 - obecnie |
historia |
|
nr 17
nr 7 |
1994/95
1995/96 |
język polski |
|
nr 16 | 1992/93 - 1993/94 | nauczanie początkowe |
|
nr 11 | 1992/93 - 1993/94 | nauczanie początkowe |
|
nr 1
nr 9 |
1989/90 - 1995/96
1989/90 - obecnie |
anglistyka |
|
nr 10 | 1994/95 - obecnie | nauczanie początkowe |
|
nr 1 | 1995/96 | początkowe nauczanie |
|
nr 16 | 1994/95 - obecnie | język polski |
|
nr 8 | 1997/98 - obecnie | język białoruski |
|
nr 5 | 1994/95- obecnie | geografia |
|
nr 7 | 1996/97 - obecnie | polonistyka |
|
nr 11 | 1989/90 - 1993/94 | geografia |
|
nr 13 | 1989/90- obecnie | bibliotekarz |
|
Dom Twórczości | 1990/91 | anglista |
|
nr 15
Dom Twórczości |
1994/95, 1996/97
1990/91 - 1996/97 |
psycholog |
|
Dom Twórczości | 1995/96 - obecnie | polonistyka |
|
nr 14 | 1989/90 - obecnie | rusysta |
|
nr 11 | 1995/96 - obecnie | język białoruski/polski |
|
Dom Twórczości | 1988/89 - obecnie | nauczanie początkowe |
|
nr 8 | 1989/90 - 1990/91 | anglista |
|
Liceum Pedagogiczne | 1992/93 - obecnie | rusista |
|
nr 11 | 1989/90 - 1990/91 | anglista |
|
nr 10
nr 16 |
1989/90 - 1991/92
1992/93 - 1995/96 |
rusista |
|
nr 11
nr 7 |
1992/93
1994/95 - 1995/96 |
historia |
|
nr 8
nr 17 |
1995/96
1996/97 - obecnie |
język białoruski/polski |
|
nr 1, 3, 13 | 1996/96 | język biełoruski/polski |
|
nr 13 | 1996/97 - obecnie | anglistyka |
|
nr 12 | 1992/93 - 1994/95 | nauczanie początkowe |
|
nr 8 | 1994/95 - 1995/96 | historia |
|
nr 17 | 1995/96 - 1996/97 | język białoruski/polski |
|
nr 4 | 1993/94 - obecnie | nauczanie początkowe |
|
nr17
nr 4 |
1995/96 - 1996/97
1997/98 - obecnie |
język białoruski/polski |
|
Centrum Turystyki | 1997/98 - obecnie | nauczanie początkowe |
|
nr 11 | 1992/93 | nauczanie początkowe |
|
nr 16
nr 3 nr 1 |
1994/95 - obecnie
1997/98 - obecnie 1997/98 - obecnie |
język polski |
|
nr 7 | 1994/95 | anglista |
|
nr 11 | 1991/92 - obecnie | nauczanie początkowe |
|
nr 9 | 1989/90 - obecnie | nauczanie początkowe |
|
nr 5 | 1989/90 - 1993/94 | nauczanie początkowe |
|
nr 16
Dom Twórczości |
1992/93 - 1993/94
1993/94 |
język polski |
|
nr 10 | 1992/93 - obecnie | język polsk, naucz.pocz. |
|
nr 3 | 1994/95 - 1995/96 | rusysta |
|
nr 7 | 1989/90 - 1992/93 | historia |
|
nr 3 | 1989/90 - 1992/93 | nauczanie początkowe |
|
Dom Twórczości | 1994/95 - obecnie | nauczanie początkowe |
|
Dom Twórczości | 1992/93 | nauczanie początkowe |
|
nr 7 | 1992/93 - 1993/94 | język polski |
|
nr 16 | 1995/96 - obecnie | język białoruski/polski |
|
nr 11 | 1994/95 | język rosyjski/polski |
|
nr 4 | 1989/90 - 1991/92 | germanista |
|
nr 11 | 1993/94 | rusysta |
Annex 3. Rejon Lidzki. Nauka języka polskiego.
1989/90 |
1990/91 |
1991/92 |
1992/93 |
1993/94 |
1994/95 |
1995/96 |
1996/97 |
1997/98 |
|
Bielewicze |
42 |
57 |
54 |
67 |
79 |
87 |
69 |
72 |
55 |
Bielica |
--- |
--- |
--- |
46 |
36 |
18 |
7 |
7 |
--- |
Brzozówka Centrum Młodzieżowe |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
25 |
25 |
20 |
Brzozowka nr 1 |
--- |
--- |
--- |
47 |
50 |
28 |
25 |
--- |
--- |
Brzozowka nr 3 |
--- |
--- |
--- |
--- |
70 |
94 |
17 |
--- |
--- |
Chodorowce |
6 |
14 |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
Ditryki |
20 |
32 |
29 |
21 |
18 |
19 |
22 |
21 |
28 |
Dworzyszcze |
--- |
28 |
33 |
29 |
15 |
16 |
16 |
14 |
13 |
Gonczary |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
32 |
23 |
Jewsiejewicze |
--- |
--- |
10 |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
Jodki |
--- |
--- |
--- |
--- |
39 |
73 |
63 |
36 |
|
Kieńcie |
--- |
53 |
51 |
61 |
38 |
--- |
--- |
--- |
--- |
Koniuszany |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
8 |
7 |
--- |
|
Krasnowce |
--- |
--- |
--- |
15 |
17 |
20 |
42 |
18 |
20 |
Krupowo |
8 |
79 |
119 |
99 |
80 |
79 |
53 |
39 |
34 |
Krynice |
--- |
23 |
18 |
15 |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
Minojty |
--- |
--- |
--- |
18 |
42 |
30 |
30 |
23 |
40 |
Pierwomajsk |
35 |
60 |
30 |
55 |
21 |
--- |
--- |
18 |
32 |
Sporkowo |
41 |
23 |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
15 |
18 |
Szejbaki |
8 |
22 |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
45 |
Tarnowo |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
--- |
45 |
Wiewiorka |
--- |
38 |
20 |
18 |
8 |
10 |
10 |
--- |
--- |
Razem |
160 |
429 |
364 |
491 |
474 |
440 |
397 |
354 |
365 |
Annex 4. Lidzki rejon. Lista nauczycieli języka polskiego
Nazwisko, imie | szkoła | czas pracy | wykształcenie |
|
Dworzyszcze | 1990/91 - obecnie | rusysta |
|
Brzoz?wka | 1996/97 - obecnie | nauczanie początkowe |
|
Jodki
Kieńcie |
1994/95 - 1995/96
1990/91 - 1993/94 |
nauczanie początkowe |
|
Krynice | 1990/91 - 1992/93 | rusysta |
|
Pierwomajsk | 1996/97 - obecnie | język rosyjski/polski |
|
Jodki
Krupowo |
1996/97
1996/97 - obecnie |
nauczanie początkowe,
język polski |
|
Jewsiejewicze | 1991/92 | matematyka |
|
Krupowo | 1995/96 | polonistyka |
|
Bielewicze | 1989/90 - obecnie | rusysta |
|
Jodki | 1997/98 - obecnie | język rosyjski/białorusk |
|
Brzoz?wka | 1993/94 | nauczanie początkowe |
|
Minojty | 1992/93 - 1996/97 | historia |
|
Chodorowce | 1989/90 - 1990/91 | biolog |
|
Krasnowce | 1992/93 - 1995/96 | matematyka |
|
Sporkowo | 1996/97 - obecnie | początkowe nauczanie |
|
Wawi?rka | 1990/91 - 1995/96 | rusysta |
|
Tarnowo | 1997/98 - obecnie | nauczanie początkowe |
|
Jodki
Szejbaki |
1997/98 - obecnie
1997/98 - obecnie |
kursy językowe |
|
Pierwomajsk | 1989/90 - 1993/94 | anglista |
|
Ditryki | 1989/90 - obecnie | nauczanie początkowe |
|
Krupowo | 1989/90 - 1994/95 | nauczanie początkowe |
|
Gonczary | 1996/97 - obecnie | chemia |
|
Krasnowce | 1996/97 | język rosyjski/polski |
|
Brzoz?wka | 1995/96 - obecnie | filozofia |
|
Bielica | 1992/93 - 1996/97 | język obcy |
|
Koniuszany | 1995/96 - 1996/97 | kursy językowe |
|
Sporkowo
Szejbaki |
1989/90 - 1990/91
1989/90 - 1990/91 |
język białoruski |