Папярэдняя старонка: ПЕРАКЛАДЫ

Аўтар: Сліўко Смарагд,
Дадана: 28-03-2020,
Крыніца: Ад Лідскіх муроў № 9; Ліда, 2020.

Спампаваць

Смарагд Фёдаравіч Сліўко нарадзіўся ў 1931 г. у г. Яраслаўлі, у сям'і акцёра і паэта. З 1946 г. жыў у Беларусі. Пасля заканчэння Гарадзенскага педагагічнага інстытута з 1961 па 1966 г. працаваў настаўнікам гісторыі, рускай мовы і літаратуры ў Астравецкай СШ, куды прыехаў па запрашэнні другога сакратара Астравецкага РК КПБ С. Ц. Кабяка. Затым лёс звязаў яго з Лідчынай. З 23 гадоў займаўся рэжысурай, канцэртнай дзейнасцю - са школьных гадоў. Пісаў сцэнарыі і музыку. Вершы пачаў пісаць з 7 гадоў. Друкаваўся ў многіх часопісах, газетах. Член літаратурнага аб'яднання "Суквецце" з 1969 г. Аўтар 4-х зборнікаў паэзіі, прозы і гумару.

Памёр у 2006 годзе.

* * *

Вайна - гэта страшна, вайна - так балюча.

У крыку апошнім: "Матуля, бывай!"

Уздрыгвае свет. Так шчымліва і гучна

Званамі галосіць: "Нашто гэты здрай?"

На хвіліну цяпер, калі ласка, устаньце.

Давайце памолімся не абы як.

За ўсіх аднагодкаў, за Ваньку і Таньку,

За нашых дзядуляў - яны наш маяк.

Дзякуй. І я галаву сваю белую

З любоўю і памяццю ціха схілю.

Яны не пайшлі. Я ў вечнасць іх верую.

Іх прыклад працягвае справу сваю.

Я рад: перамога ўпрыгожана кветкамі.

А кветкі - наша моладзь і вы.

Вам суджана быць пераможнымі сведкамі,

І вам апраўдаць іх і мары, і сны.

І ў добрым шляху, азораным светам,

Стварайце, прыдумвайце новыя цуды.

Жыццё - Божы дар і зімою, і летам.

Святла вам, удачы цяпер і паўсюдна.

Пераклад Марыі Масла.

Паэтэса і паэт

Унучцы Святлане

Я зноў с табою парадніўся.

Ты - паэтэса, я - паэт.

Такі дуэт багам прысніўся,

Дзе дзед і ўнучка як букет.

І ў іх прыгожае суквецце

З бабулі, мамы і сяброў,

І з тых, былі што на прыкмеце,

Сталі роднымі мне зноў.

Паэт у тундры ці ў пустыні

Ужо не проста чалавек.

Паэт, прыйшоўшы на хвіліну,

Званіць павінен цэлы век!

Я рады да галавакружэння!

Звяжу з тваім сваё пяро,

І ў нашым новым апярэнні

Мы паляцім тварыць дабро!

Пераклад Ірэны Сліўко.

Васілёк

Як навальніца і паветра стыне

І ад дажджу і дождж прамок,

Сярод нахіленых травінак

Сінее толькі васілёк.

Трымайся, сінявокі ўдачнік,

І адкрывай прыродзе свет,

Бо ты жывуч, як сталы дачнік.

Даруй, што рваў цябе ў букет.

Люблю жывых і ўсё жывое,

І нават тых, чый выйшаў час,

Каб не даваць сабе спакою,

Каб множыць вартасці запас!

Пераклад Марыі Масла.

* * *

Стаяць над абрывам

Дзве старыя сасны.

І з кожным прылівам

Карацейшыя сны.

Сягоння - рачулка,

А заўтра - рака.

Карэнне іх крыху

Размыла вада.

І чуюць свой скрыгат,

Чакаюць той дзень:

Бярвенні парэжуць,

Сучкі - у пляцень.

Корані пругка,

Як даўняя стаць,

Счапіліся разам -

Ніяк не разняць.

…Ляжаць пад абрывам

Ля самай ракі,

Як памяць з нарывам

Любові, тугі.

Далей жа гніюць

Ў ціхай завадзі пні.

Іх дзеці жывуць,

Хоць не так, як яны.

Пераклад Ірэны Сліўко.

Лялечная студыя

Калі знямог, у час бяды,

Прыйшла пара правесці ўстраску.

І я прыходжу зноў сюды

Ў сівую маладую казку.

Я адчыняю дзверы: у рад

Спяць на сценах "Цуда-Люды".

Нежывыя, пакуль спяць,

У рукі ўзяў - успыхлі цуды.

Мне цягне губы Жываглот,

А Поп без меры грошы дорыць.

І нават Чорт - зусім не Чорт,

І ад пяшчоты ён у гуморы.

Тут і Любоў, і Дабрата,

Блуканне дум з жаданнем ў споры.

Усё, як у мудрага Ката,

Які жыў ля Лукамор'я.

Нішто душу мне не таміць,

Не страшны мне любыя ўстраскі.

Я зноў ствараю, каб з людзьмі

Любоўю падзяліцца ў казцы.

Пераклад Ірэны Сліўко.

 

Top